Dag vriendjes en vriendinnetjes, tot de volgende keer maar weer!

Een passende titel vinden was deze keer bijzonder moeilijk. Vele liedjes passeerden door mijn hoofd (het is waarschijnlijk tijd dat ik maar eens verraad wat u natuurlijk al lang door hebt, of dat zou toch moeten – de titels op deze weblog komen steeds uit de muzikale sfeer). “We spreken af, ik weet niet waar, daar ontmoeten we elkaar”, “I will always love you” en “Ga maar naar huis, en tot in den draai!” - u herkent ze natuurlijk meteen – passeerden elk de revue maar werden niet goed genoeg bevonden. Gelukkig brachten Bassie & Adriaan redding.

Het is namelijk de tijd van het afscheid. De afgelopen dagen en weken mocht ik “Vi ses!” zeggen tegen Anna uit Zweden, Guillaume uit België, Petra uit Tsjechië, Anne uit België, Katrin uit Duitsland, Lucie uit Tsjechië en over enkele dagen tegen Koray uit Turkije. De laatste keer samen feesten, je vrienden op de trein naar huis zien stappen. Ook al heb je maar een half jaar om elkaar te leren kennen, er zijn toch mensen die ik echt ga missen. Bittersweet.

Gelukkig zijn er sinds een tiental dagen ook weer nieuwe buitenlanders in de stad komen opdagen (in het huis zijn er voorlopig alvast al vijf (!) Fransen). Om wat overblijft van onze vriendengroep (naast Sandra en mezelf ook Fabian en Niki) wat uit te breiden dineerden we samen met een paar nieuwe wetenschappers. “Iedereen kookt iets en dan hebben we vanalles” maakte er een feestmaal van in mijn klein doch gezellig keukentje.

De dag er na wouden deze nieuw-gearriveerden de zee bezichtigen en trokken we dus naar het strand. De timing was goed raak want voor het eerst sinds mijn verblijf in Denemarken was alles bedekt onder een laagje sneeuw. Het hield een paar onnozelaars niet tegen om zich even uit te kleden voor de foto. Toch ook genieten dus, met wat mogelijk onze nieuwe vriendengroep wordt.

Naast het leren kennen van nieuwelingen boden de vele afscheidsfeestjes trouwens ook gelegenheid aan de blijvers om elkaar beter te leren kennen, nu we allemaal een deel van onze vriendschappen zien vertrekken. Voor een keer werkt zelfs het weer mee aan het dubbele, melancholische gevoel, want sinds gisterennacht ligt er hier meer dan tien centimeter sneeuw en het ziet er niet naar uit dat het witte landschap snel zal verdwijnen.

Ten slotte zijn ook mijn lessen afgelopen week opnieuw begonnen. Als alles goed gaat volg ik nu de vakken “Innovation” en “Pulsating stars”. Dat laatste is zo ongeveer mijn thesisonderwerp en wordt ook door mijn thesisprof gegeven en is dus een verplicht nummertje. “Innovation” is een beetje een speciaal geval, een vak voor alle wetenschappers over hoe nieuwe innovaties tot stand komen en hoe goeie ideeën kunnen worden gecommercialiseerd (denk aan spin-offs etc). Deze vakken lopen zeven weken lang in kwartaal drie, en het examen volgt snel daarna. Ik kwartaal vier zou ik normaal geen vakken meer hoeven te volgen en kan ik me dus volledig op de thesis concentreren!

Groetjes, kusjes en liefde,

Vincent

Anne uit België!

Nina uit Denemarken

Sandra, Anne, Conchi, Laura, Ariadna

Martxel & Anne

Fabian, Sandra, Jutta, Maia, Laura, Niki

Niki

Valentin, Sandra, Matt, Maia, Niki

Cemre, Schelby, Sandra

On 21:44 | 0 reacties

Cumpleanos feliz!

Voor het eerst sinds lang eens geen examen op mijn verjaardag of de dag er na. Vier keer examens per jaar: de voordelen! De hoeveelheid wensen op Facebook was overweldigend, de vele persoonlijke wensen werden ook enorm geapprecieerd.

An incredible thanks as well for the many wishes from my Danish and Erasmus friends. Thanks as well for showing up. Those of you that were still having exams, we will meet soon enough - I still want my three birthday kisses! Many thanks for the alcohol, both for drinking it with me and for giving it to me. For the home-made cakes. For the "hang-over box" (as if I would ever need it, pfuh). And thank you so much for the Danish flag, decorated with names and pictures from the past few months in Aarhus. It got a nice place in my room. You guys are all amazing, and I will be very sad to see so many of you leave soon.

Tusind tak! Merci! Thank you very much!

Groetjes, kusjes en liefde,
Vincent

On 22:25 | 0 reacties

This time for Africa

Het reisverslag van de reis naar Namibië onder leiding van Dirk Thys van den Audenaerde van 10 juli tot 6 augustus 2011 is eindelijk af! De tekst is volledig van mijn hand, de foto's zijn dat echter NIET. Copyright hiervoor bevindt zich dan ook bij mijn medereizigers met heel wat meer fotografisch talent dan mezelf, onder meer Siel Wellens, Simon Degryse, Hannes Campo en Steven De Meyer.

De tekst is geschreven tijdens de reis zelf, van dag tot dag en is nog slechts zeer beperkt gewijzigd.

Lees en bekijk:

• deel 1
• deel 2

On 17:35 | 0 reacties

Waka waka, eh eh (Namibië part 2)

On 17:29 | 0 reacties

Tsamina mina, eh eh (Namibië part 1)

On 17:27 | 1 reacties

... and a happy new year!

Elf was het jaar van afscheid en van nieuwe dingen. Na vier jaar in Leuven en drie jaar bij het presidium van Wina liep nu mijn presesschap af. Zo'n tweede helft van het presesjaar is toch een beetje meer genieten. Rustiger dan het eerste semester is het sowieso, zeker als je zelf niet meer in de nieuwe ploeg stapt. Met onze ploeg Wave draaide het al langer vlotjes, iedereen was ondertussen ervaren in zijn of haar werk – niet in het minst had ik zelf een pak bijgeleerd tegenover een jaar eerder. Genieten van de aandacht was het nog, en van de gratis galabals.

De laatste maanden op de Winagang wonen, een kot waar ik in ruil voor het opgeven van mijn privacy drie jaar lang de gekste dingen mocht beleven. Waar anders word je wakker naast een slagboom of met een vuurkorf alias plantenbak op de gang? Donderdagnamiddagen, samen ontkateren in de keuken. En 's avonds toch weer gaan cantussen. Een oventje voor pizza's en lasagnes, een friteuse voor bitterballen en curryworsen (en eigenlijk voor alles) – allebei aanzienlijk meer gebruikt dan de elektrische vuren. Samen in de keuken op vrijdag, dossiers lezen voor de vergadering van Loko terwijl alle andere studenten voor het weekend naar huis vertrekken. De eeuwig klinkende deurbel. Ontbijten in boxershort terwijl het zomerzonnetje al over haar hoogtepunt van de dag heen is. De transformatie tijdens de blokperiodes, wanneer er door uiteenlopende bioritmes 24 uur per dag wel iemand aan het studeren was. Krijt, op de muren en de deuren, voor fysica of wiskunde, maar ook voor mopjes of weddenschappen. Voor herinneringen.

Vanaf de zomer mocht ik mezelf dan al een ouwzak bij Wina noemen, een ex-presidiumlid wiens enige rol is om te zuchten dat alles vroeger beter was. Een zomer, voor het eerst ook nog eens zonder herexamens, maar mét een reis naar Namibië. Spaarcentjes werden opgesoupeerd, maar een maand in het Afrikaanse land was wel absoluut fantastisch. Van de Fish River Canyon, over woestijngebied naar olifanten en leeuwen, tot de bekende, rode zandduinen. Een maand op stap met biologen. Vegetariër ben ik nog net niet geworden, maar over de planten en de dieren veranderde mijn beeld toch wel.

Echt afscheid nemen deed ik in Keerbergen met een barbecue voor de vrienden. Fijn om heel wat mensen bij elkaar te zien, met welgemeende excuses voor de vele mensen met wie ik niet of niet genoeg heb gepraat op die dag. Leuven vervangen kan geen enkele stad, maar Aarhus deed toch een poging.

Elke week leer je als uitwisselingsstudent wel enkele nieuwe mensen kennen, de eerste weken enkele tientallen. Net als in het presesjaar dus geen gebrek aan nieuwe mensen in mijn leven. Opnieuw komt het er op aan om ook genoeg tijd te maken voor de mensen die je echt wil leren kennen, of om je beste vrienden niet uit het oog te verliezen. Na enkele maanden mag ik er nu toch spreken van een aantal échte vrienden. Van een deel kan ik meer te weten komen in 2012, van een ander deel wacht binnenkort alweer het afscheid. Naast nieuwe vrienden die in heel Europa en de wereld wonen, leerde ik (langzaam maar zeker) ook wel wat Denen kennen, en beginnen de vijf uur per week Deense les stilaan hun vruchten af te werpen.

Elf werd ook het jaar waarin ik na jaren van Wina-drukte en de bijhorende herexamens het reizen weer oppikte. Naast Namibië waren er vijf Europese hoofdsteden: op cultuurreis naar Berlijn met Wina, naar Londen en naar Wenen naar Jorien, naar Kopenhagen, en naar Oslo. De hoofdstad is echter niet wat ik zal onthouden van Noorwegen, de onwaarschijnlijke natuurlijke schoonheid des te meer. Een amper voorbereide trip leidde ons van de ene verrassing in de andere, regelmatig hadden we ongelooflijk veel chance en zelfs het zonnige weer werkte ons mee. In 2011 mocht ik dus ook het noorderlicht aanschouwen. Ik heb al heel wat gereisd, maar op deze roadtrip waren we toch echt intens gelukkig!

Ten slotte eindigde 2011 met een terugkeer naar België voor een paar weken. Bang als ik was om mijn Belgische vrienden kwijt te raken, kon ik toch glimlachend vaststellen dat de besten onder hen ook na vier maanden nog overblijven.

Afgelopen jaar had ik nog eens het grootste gedeelte van het jaar een lief. Dat het uiteindelijk eindigde met Lynn na een zeer fijn weekend in Aarhus, was misschien wel passend bij onze relatie. Het buitenland maakt alles moeilijker, maar we hebben samen wel 10 leuke maanden beleefd. Lieve Lynn, het ga je goed in 2012!

Twaalf wordt een fantastisch jaar! Ik geloof oprecht dat de euro zal worden gered en het pessimisme rond “crisis” eindelijk zal omslaan. Het leeft lang genoeg geduurd en de wereld is te mooi om zich zorgen te maken om crisissen! In 2012 zal ons land nog eens een gans jaar een regering hebben.

Persoonlijk hoop ik dat ik komend jaar nog meer van de wereld mag genieten. Aarhus, Erasmus life, ik kom terug! Verder wil ik in 2012 graag op wereldreis vertrekken! Als alles gaat zoals gepland zal ik komende zomer drie maanden werken en vervolgens voor tien maanden op reis vertrekken! Oost-Europa, China, Nieuw-Zeeland, Canada, Cuba... Suggesties welkom, gulle gevers ook altijd!

Mag ik echter altijd in Leuven thuiskomen bij de vrienden, en in Keerbergen bij de familie. Ik neem mij voor om in twaalf meer tijd te maken voor mensen die dat absoluut verdienen, beter te leren koken, eindelijk opnieuw te sporten, een goeie thesis te schrijven en een stuk van de wereld te zien!

2011 is dood, lang leve 2012! Happy, happy Newyear! Godt Nytår! Een ongelooflijk gelukkig nieuwjaar lieve vriendjes en vriendinnetjes!

Groetjes, kusjes en liefde,

Vinnie

On 15:32 | 0 reacties