Tsamina mina, eh eh (Namibië part 1)

(all pictures are copyrighted and are not owned by me!)

zondag 10 juli: dag 0

Op parking Bodart op de bus gestapt richting Frankfurt. Iets meer dan de drie verplichte uren waren we 'te vroeg' op de luchthaven, om meteen te horen dat we moesten wachten op een 'spare part' en onze vlucht van 20h10 werd uitgesteld naar 23h55.

Uiteindelijk stegen we op om 1h30, maar we mochten tijdens het wachten wel genieten van een lekkere maaltijd in het Sheraton hotel (wie zegt er dat Duitsers niet kunnen koken?). Door het extra wachten mocht ik wel genieten van een goede nachtrust op het vliegtuig en was er voor het opstijgen reeds veel gelegenheid om mensen te leren kennen - voorlopig weliswaar enkel de jeugd van ons reisgezelschap. Op het vliegtuig zat ik naast Dirk Thys van den Audenaerde, de grote organisator.

maandag 11 juli: dag 1

Aankomst in Namibië met prachtige landing: een luchthaven die wel helemaal in the middle of nowhere leek te zijn gelegen. Kennismaking met onze busjes en verkenning door de stad, fastfood 'lemon chicken', aankomst op camping. De tentjes stonden al recht op wat een ongelooflijke luxecamping was: bier, wijn, warme chocoladetaart! Prachtige zonsondergang, hemelse douches.

dinsdag 12 juli: dag 2

In de busjes op kaarsrechte wegen door heuvellandschap. We bezoeken het bastaard/halfbloeddorp, waar ook onze chauffeur Franco uit afkomstig is. Museum met veel wetenschap, want evolutieleer mocht niet in de scholen worden onderricht maar men mocht de kindertjes wel meenemen naar het museum om over 'de geschiedenis' te leren. Voor het eerst weer Afrikaans - dat gekke Nederlands - horen, leuk! Intussen ken ik ook al alle namen van onze groep. Steenbokskeerkring overgestoken.

In de namiddag onze eerste safari, opgepropt in een open jeep. Meeste beestjes vanop een ruime afstand, ook voor het eerst giraffen en zebra's. Vooral voor doorwinterde biologen interessant (en daar kan ik mezelf toch nog niet bij rekenen), maar een leuke safari-opwarmer voor wat nog zal volgen deze reis!

Onderweg ook gestopt in Pep-store (een soort lokale Wibra) waar een deel van de groep dekentjes kocht. 's Avonds wordt het immers echt wel koud. Ik doe (voorlopig) niet mee, maar had het tijdens het spaghetti-eten toch behoorlijk fris.

woensdag 13 juli: dag 3

Opstaan om 6 uur, voor de zon goed en wel op is en zoals altijd ons ontbijt buiten. De warme thee die we boven een houtvuurtje koken belooft elke ochtend de welkome opwarming te bieden.

Na de barkoude ochtend werd het vandaag wel lekker warm en dus is het voor het eerst tijd voor de korte broek! Bij de stop in Keetmanshoop toch gezwicht en voor tien euro gemoedsrust afgekocht met een dekentje, voor in geval het zoals voorspeld nog wat kouder wordt en 's nachts zelfs gaat vriezen.

Vroege aankomst op de camping, op de middag. Kokerbomen en overal losse rotsen ('Giant's playground') voor zover als we kunnen kijken in de indrukwekkendste regio tot nu toe! Verder deden we nog "een trip naar fossielen van de mesosaurus - een krokodilachtig diertje van vroeger om het niet-biologisch te zeggen" (Siel). Onderweg kruisten stokstaartjes ons pad.

Bij terugkomst op de camping etende cheetah's (in een soort kooi weliswaar) en twee Namibiërs die een paar springbokken aan het stropen waren. Zag er lekker uit! Benieuwd of het vannacht weer zo koud wordt, maar het was tenminste overdag al goed warm. Ondertussen kennis gemaakt met ongeveer de volledige jeugd van onze groep, maar daarover later meer, want Siel doet een beetje ambetant met de lamp!

donderdag 14 juli: dag 4

Naar de Giant's playground: wandelen en spelen tussen de rotsen. Super om na veel bustijd eens echt te wandelen. Iets na de middag aankomst op camping Hobas, vlakbij de Fish River canyon. Fantastische verrassingen volgen elkaar hier op: we blijven twee dagen op de camping en dus moeten we morgen niet opbreken én is het ontbijt pas om acht uur! Bovendien roep ik al drie dagen dat het helemaal niet zo koud gaat worden, tegen al wie het wil horen. De verwachte nachtvorst (!) bleef uit en het werd een aangenaam warme nacht.

Ten slotte een eerste blik gaan werpen op de canyon, en het was indrukwekkend. Met de jeugd in de zon, met prachtig zicht op de kloof. Ontdekt dat Tine, Lin, Tanne, Hannes en ik allemaal ongeveer een half jaar een relatie hebben en dat Sanne na zes jaar net uit elkaar is gegaan. Leuke sfeer en stilaan vrienden aan het worden met de groep: bio-ir's Tanne en Hannes; Tine, Lin en Siel de biologen die ik al een beetje kende. Simon en Ward, iets jongere sympathieke biologen, Tom de post-doc bioloog en Sanne en Jonas die ook net zijn afgestudeerd. Steven, mijn tentpartner, wel al werkend maar toch nog jeugdig en wat jaren geleden al eens mee geweest. Ten slotte hebben we Lien en Joris, respectievelijk Germaniste en muzikant en het enige aanwezige jeugdige koppel (acht jaar samen!).

Last but not least: we hebben gezwommen in het zwembad van onze camping! Fris maar plezant. 's Avonds was ik voor het eerst 'van dienst' in de kookploeg, onze gebbq'de beef met de vreemde oranje 'pompoenachtigen' smaakte!

vrijdag 15 juli: dag 5

Warme ochtend en dus genieten van mijn gelijk in wat drie dagen geleden eigenlijk gewoon naief optimisime was. Nergens naartoe moeten, een voormiddag en een namiddaguitstapje, naar de canyon. Wandelen met Siel, in de namiddag over rotsen klauteren en bavianen gezien.

Eerste keer kleren gewassen in een aangename warmte en een beetje relaxen. Genieten van de rust, morgen een langere trip en het koudste punt van Namibië: we zullen zien! De verlaten vlaktes hebben we gezien en vanaf nu trekken we weer noordwaards, naar de zandduinen en het wild. Inmiddels, groepssfeer: top!

zaterdag 16 juli: dag 6

Opnieuw 6 uur opstaan, en de bus op naar Klein Aus. Aankomst op de middag op een camping tussen de bergen: echt kamperen in de wilde natuur. We gingen eigenlijk wilde paarden spotten, maar dat werd naar morgen verhuisd. De dag beloofde dus vooral een overgangsetappe te worden met enkel een wandeling in de bergen rond de camping.

Het werd een ongelooflijk hoogtepunt van de reis! Een viewpoint op de wandeling gaf het fantastischte uitzicht ooit: we keken in een verlaten landschap met geen mens te zien, naar schatting 70 km ver met een ondergaande zon op ons gezicht. Su-per-mooi en geheel onverwacht! Voorlopig reishoogtepunt op wat slechts een rustige wandeling leek te worden. 's Nachts werd het in het koudste punt van Namibië niet eens zo koud..

zondag 17 juli: dag 7

Op naar Luderitz, dagtrip. Onderweg passeren we de wilde paarden, ooit achtergelaten door de Duitsers zwerven ze hier nog steeds rond. Zo wild zagen ze er eerlijk gezegd niet uit.

De volgende bestemming is Kolmanskop, een verlaten spookstadje. Dit ligt op de rand van het Sperrgebied, het verboden gebied dat rijk is aan diamant. Het stadje Kolmanskop was ooit het rijke centrum van de diamantontginning. Een bizar tafereel, met een gids die volgens de rest van ons gezelschap mijn tweelingsbroer kon zijn. Helaas was het de grootste homo van de reis en aan het begin van de rondleiding gaf hij zonder veel aanleiding een nummer op piano (+ zang!) ten beste.

De laatste stop van de dag was de zee! Dolfijnen en zelfs een walvis werden gespot, er waren massa's zeerobben en het was de plaats om schelpen te rapen. Ten slotte was er ook uitzicht op dé duinen (metershoog, kilometerslang, rode zandduinen zo typisch voor Namibië).

Op de terugweg gingen we nog langs het plaatselijke dorpje. Voor het eerst lokale bevolking, huisjes van golfplaten. Belachelijk arm leken ze ook weer niet, maar het bier was er alleszins goedkoop en de bewoners wilden wat graag hun huisjes aan ons tonen.

maandag 18 juli: dag 8

Doorreisdag. Veel reizen, niet veel te zien (een bijzonder onbijzonder kasteeltje op de middag).

dinsdag 19 juli: dag 9

We blijven nog een nacht op de camping maar in plaats van uit te slapen, staan we om 5u20 op. We trekken vandaag naar de zandduinen - een van dé hoogtepunten van Namibië - en willen deze bij zonsopkomst bereiken.

Zo geschiedde en bij het opkomen van de zon beklimmen we (zonder ontbijt) in een lange rij mensen een prachtige zandduin. Geweldig stuk natuur en de zon begint lange schaduwen af te werpen in het rode zand. Mooie foto's, super landschap en alles vol zand. De belimming in het losse zand bleek trouwens verrassend moeilijk en de duinen zijn hoger dan verwacht (tot 300 meter).

Via een stukje in de 4x4 zagen we ook een pak andere duinen, inclusief nog een pittige beklimming (ondertussen hadden we gelukkig al ontbeten). Foto time, rollen door het zand of vermoeid er door slenteren. Namibisch hoogtepunt!

Op de terugweg naar de camping kregen we materiaalpech. De bouten van een van onze wielen waren gelost waardoor ons wiel begon te slingeren. Gelukkig merkte ons tweede busje dit tijdig op waardoor we zonder veel erg een half uur later onze reis konden hervatten. Een dezer dagen zal echter een garage moeten worden opgezocht.

Na een lange en vroege ochtend hadden we de namiddag vrij. Hier is het overdag behoorlijk warm en dus werd er gewassen en bewees ook het zwembad zijn dienst. Chauffeur Franco beloofde ons wild als avondmaal!

Ten slotte: Lien overwon angst voor hoogtes op de duinen en angst voor koude in het zwembad! Hoera!

woensdag 20 juli: dag 10

Tenten opbreken en de bus in, eerst nog even naar Sesriem canyon. Op het programma voor gisteren, maar wegens de bandenproblemen geraakten we er niet meer. Tussen steen en rots had een rivier een dertig meter diepe canyon uitgesleten. In het huige droge seizoen verdwijnt de rivier volledig en kan je er dus gewoon door wandelen. Mooi, vreemd stukje natuur.

Shop-stop in Solitaire, wat een typisch voorbeeld is van een heel-klein-dorpje: garage'ke, tankstation, café/bar en kleine shop. Voor het eerst deze reis: ook een bakkerij - met heerlijke appeltaart. Een ritje op de dromearis laten we aan ons voorbijgaan en na een klein uurtje slenteren, vervolgen we onze reis.

We passeren plots langs een bijzonder vreemd landschap, vol licht begroeide kleine heuveltjes. Eens we dit stukje achter ons laten zitten we opnieuw in een wijds land, met hoog wit gras en her en der wat struigvogels, springbokken of zebra's.

Aankomst late namiddag in Gobabeb, desert research station. Wetenschappers voeren hier onderzoek uit, op de rand van drie biotopen: rivierbedding van Kuiseb (uitgedroogd, grotendeels nog moerassig en omringd door bomen), grind/stenen, en de Namibische zandwoestijn. Rondleiding gekregen en op blote voeten door de rivier baden: super! Ook onze tenten staan vlakbij de bedding, in own risk area en 's nachts in de complete duisternis. Woehoew!

donderdag 21 juli, dag 11

Deze ochtend een rondleiding over het wetenschappelijk werk in het 'Desert research station'. Een schone Afrikaanse gidste ons door wat helaas niet veel meer dan een veredeld weerstation bleek te zijn - waar men nog manueel drie keer per dag de temperatuur moest opmeten. Buitenlandse wetenschappers komen hier enkele maanden onderzoek verrichten maar laten kennelijk niet al te veel know-how achter.

Stop aan Dune 7 waar men vroeger kon duinsurfen. Voor zes euro kon een houten plank gekocht worden en van de duin gegleden. We onthouden ook vooral de stevige crash van Jonas en de bijzondere stijl van Thys die op 77 jaar toch ook nog naar beneden kwam.

Aankomst in de stad Swakopmund, waar we drie dagen zullen verblijven! Bovendien voor het eerst niet in tentjes slapen! Vreemde 'bungalows', per zes. Warmte en een echt bed en drie dagen blijven, bovendien vol met vrije tijd de komende dagen. Halverwege de trip is het genieten van een beetje rust. Daarstraks koffie & taart gegeten, straks niet buiten eten maar in 't stad, op restaurant! Genieten!

vrijdag 22 juli, dag 12

Uitslapen! Ontbijt pas om 9 uur! Daarna met de bus de Welwitschia Drive doen. Welwitschia's zijn oeroude planten die in de woestijn groeien, de oudste die we zagen was 1600 jaar oud. Bloedheet ook, toch niet ver buiten Swakopmund waar het aan de zee zeker niet belachelijk warm is.

Maar ik vergeet nog te vertellen over gisteravond, waar we bij een Italiaans restaurant onder de vuurtoren gingen eten. Belachelijk kleine porties lasagne. Onze chauffeur Franco had van de gelegenheid (zijn 'day off') gebruik gemaakt om zich stevig te bezatten. Met hem gingen we nog op café (we zagen twee zeer lokale kroegen, plus de plaatselijke goktent).

Namiddag vrij! Een kwartiertje internet (voor het eerst en voor het laatst deze reis), door de stad slenteren, een beetje negotiëren op een lokale markt, euro's wisselen en straks vis gaan eten!

PS: sinds gisteren 'vriendjes' geworden met Tanne, en in onze huisje is het gezellig met Ward, Simon, Guido, Tom en Steven!

zaterdag 23 juli: dag 13

Gisterenavond ontdekt: Tom poolt beter dan Steven, Jonas of mezelf. Vanochtend moesten we nog niet op doorreis, maar toch om 6u30 ontbijten want het voormiddagprogramma bood ons een boottocht.

Indrukwekkende pelikanen, en zeerobben die letterlijk tot op de boot kwamen. Om 9u kregen we al glaasjes sherry ('Namibian coffee')! Hoogtepunt van de dag waren de dolfijnen die met onze boot mee zwommen en soms bijna tegen de boot sprongen. Ten slotte kregen we op zee ook nog eten: vlees, vis, eieren, maar ook champagne en oesters! Decadentie ten top en tegen 11 uur 's ochtends had ik de eerste vijf glazen drank van de dag al binnen.

Na de middag verzamelen in de 'conference room' van ons logement, uitleg door Thys over het klimaat in Namibië, compleet met tekeningen over de zeestromingen.

Om drie uur stonden we aan het Snake House waar 25 verschillende slangensoorten konden worden bezichtigd (inclusief Kill Bill's Black Mamba). De rest van de dag en avond is vrij, dus gaan we met de 14 jeugdigen straks op restaurant!

(zie ook deel 2)