Eind november stond een weekend met het Deense 'Youth Goodwill Ambassador Corps' op het programma. Zo stapte ik samen met twaalf studenten uit Aarhus op bus 888 richting Kopenhagen. 's Morgens in de vroegte, want onze bus vertrok al om 6u45 in het centrum van de stad. De helft van onze groep presteerde het dan ook om de bus slechts op een haar na niet te missen.
Daarnaast kregen we ook een presentatie over “hoe een goodwill ambassador te zijn”. Teksten schrijven voor de lokale gazet in onze thuisstad, de sociale media aanwenden, als vrijwilliger werken voor het 'international center' in onze thuisuniversiteit, … Bovenal, onze vrienden zo goed mogelijk informeren over wat een prachtig land Denemarken wel niet is! Bij deze: vergeet het slechte weer en de donkere winter, maar denk aan strakke Scandinavische organisatie, veiligheid en goede gezondheidszorg. Vergeet de dure alcohol, maar denk er aan om zelf een rijke inwoner te worden! En misschien wil je wel graag naar Spanje voor de feestjes, maar ook Denen kunnen een hoop pinten verzetten terwijl ze toch universiteiten hebben van zeer hoog niveau! Wat wilt ge nu nog meer? Oh ja, dan vergeet ik de blonde Deensen nog te vermelden.
Doorheen dit alles waren er gelukkig genoeg pauzes om wat te socialiseren met de studenten uit Kopenhagen en Aalborg. Na nog een bezoek aan het Danish Design Center was tegen 18u30 het serieuze gedeelte van onze uitstap afgelopen. Na in te checken in onze jeugdherberg kregen we eten in een Chinees restaurant. Bij aankomst daar bleek niet enkel het eten à volonté, ook het bier was er voor ons tot 21u gratis. Drinken tegen de tijd, altijd het begin van een gezellige avond.
Bovendien kregen we er te horen dat we met onze video de wedstrijd hadden gewonnen! Bongo-boxen voor een brunch mochten we ter beloning in ontvangst nemen, hoera!
Een bezoek aan het plaatselijke Student House, en vervolgens naar een club om het feestje af te sluiten. We betalen er 60 kronen entree, maar kunnen er tot 1 uur gratis drinken – het klinkt bekend in de oren vanavond.
De volgende ochtend aan de ontbijttafel in de jeugdherberg was het fruitsap populairder dan de pistolets. Eenmaal de vorige avond afdoende was gereconstrueerd vertrokken we naar Christiania, de populaire hippiewijk van de Deense hoofdstad waarvan de inwoners graag hun onafhankelijkheid claimen en waar de softdrugs openlijk worden verkocht. We kregen hier een begeleide rondleiding en leerden over de geschiedenis van het eiland.
Een verhaal dat begint in de jaren '70 wanneer leegstaande militaire barakken er gekraakt worden. Samenleving er vanaf nul opbouwen, zo klinkt het. Ook nu nog heeft men er een eigen school en cinema, maar tegelijk gaan heel wat van de inwoners gewoon in de stad werken. Harddrugs worden er niet getolereerd wegens te veel problemen in het verleden, gestolen goederen mogen er eveneens niet worden verkocht. Beslissingen neemt men in de 'gemeenschappelijke raad', grond kan je er niet kopen en om er te komen wonen moet je door de huidige bewoners worden gekozen. Toch is de recente geschiedenis er vooral een van conflicten met de Deense overheid, niet in het minst over de vrije marihuanaverkoop.
Na de interessante rondleiding (jammer genoeg in de regen) was het tijd om naar Aarhus terug te keren. Voor mij echter nog geen busrit terug, maar in de plaats daarvan trek ik naar de luchthaven om er op het vliegtuig richting Wenen te stappen.
Een bezoek aan Jorien, die er van haar twee jaar studies in Londen een semester op Erasmus doorbrengt. Wenen bleek een mooie, oude stad te bezitten, maar het was toch vooral genieten om nog eens bedragen in euro te zien verschijnen. Het lijkt niet alleen betaalbaarder maar het is ook zo! Shoppen voor nieuwe schoenen en nieuwe kleren, naar de cinema gaan en uiteraard traditioneel Oostenrijks eten (compleet met allerlei worsten en zuurkool en met livemuziek van de viool en de accordeon).
Het deed ook deugd om nog eens een tijdje Nederlands te kunnen praten. Na ook nog een blik op de Donau te werpen, het Schönbrunn slot te bezoeken en apfelstrudel te proeven was het tijd om huiswaarts te keren. Het vliegtuig en vervolgens een rustige, vier urende treinrit, boden ideale gelegenheden om papers te lezen voor de masterthesis. Een stuk pizza, een blik bier en een stevige wandeling later kwam ik woensdagnacht rond half drie 's nachts weer thuis!
0 reacties:
Een reactie posten